صوفی احمد علی قندهاری

***************

عشق را نازم که با گردون کند مردانه جنگ
عقل دارد چون زنان اندر ميان خانه جنگ

يک نظر از ديدۀ غيرت بيا نظّاره کن
مست دارد با درو ديوار، در ويرانه جنگ

کردم از ساقی سٶال از غلغل مينا که چيست
از سيه مستی است گفتا بر سر پيمانه جنگ

هر که از جان بگذرد رستم دليها ميکند
نان حلوا نيست خوردن يا بود افسانه جنگ

احمدا در گوش ناير غير آواز الست
بر سر قالو بلی داريم با فرزانه جنگ