گلرخسار صفی آوا

غزل معاصرتاجيكستان

عشقِ شاعرزاد

زندگی با چشم گریان رفت، حیف
روی دریا اشکِ توفان رفت، حیف

خواب بودم بر سرِ زانوی وقت
عمر، چون خوابِ پریشان رفت، حیف

گلشنِ با خونِ دل پرورده ام
جلوه گاهِ برف و باران رفت، حیف

عطرِ گُل در سطرِ باران ماند، ماند
فصلِ گُل در وصل و هجران رفت، حیف

رازِ گُل در نازِ گُل ناگفته ماند
سازِ دل با آهِ سوزان رفت، حیف

عشقِ شاعرزاد و شاعرپَروَرَم
در وفاتِ خود غزل خوان رفت، حیف

دوشنبه