عزیزالله نهفته

ای برگ! چند روز دگر، زرد می‌شوی
از باغ سبز خاطره ها طرد می‌شوی

دل‌گیر، رو به روی درختان بی‌سرود
در سنگ‌فرش حادثه، شب‌گرد می‌شوی

گاهی دچار باد که می‎کوبدت به سنگ
گاهی نگاره‎ی شب ناورد می‌شوی

ابعاد تلخ فاجعه گسترده می‌شوند
پامال پای عابر نامرد می‌شوی

ای برگ! سرنوشت ترا کی نوشته است؟
پی‎هم تو دست‎خوش غم و درد می‌شوی