سید ضیا قاسمی

التجا کردم که دلتنگم

عرض کردم عشق مثل یک مِه رنگینِ آشفته

آمده از آسمان بگرفته در چنگم

با تبسم خیره شد سویم،

سپس فرمود:

ما که هم ناگفته می‌دانیم تنزیلِ بنفشه در وجودت را

از همان آغاز هم دیدیم آن سمتِ کبودت را

سر به زیر انداختم خاموش

رنگ و رویم سرخ شد چون لاله‌ی کوهی