میرزا محمد طاهر
بیا به عشوه به گلشن که سر و گلشن نازی
مدار مرکز حسن و نگار جلوه طرازی
برخ چو ماه تمامی بقد چو سرو و صنوبر
به عشوه کبک خرام و به جلوه شاهد نازی
چو خضر لعل لبت می دهد امید حیاتم
بیا و سایه فکن بر سرم که عمر درازی
برمز نقطهء خال لبت نهقته صد آشوب
به سحر چشم تو پنهان هزار شهبده بازی
تو شاه کشور حسنی و می سزد بتو جانا
که در میانه ء خوبان به حسن خویش بنازی
بخاک پای شریفت که نخل گلشن عمری
بسرو سرکش نازت قسم که سروفرازی
کجا روم چکنم چاره ء دل از کی بجویم
غم نهان بکه گویم که نیست محرم رازی
بخاک کوی تو طاهر نهاده روی ارادت
امید لطف تو دارد که شاه بنده نوازی
0 Comments