بازوي بريده


شيرآغا از اين كه شرايط هجرت همه را هم قد و هم سويه ساخته بود بسيار ناراضي بود؛ چه تصور مي كرد كه چنان وضعيتي بي عدالتي و جنايتي فجيع شمرده مي شود.
او هنگام اقامت در افغانستان به هم قطاران دفتر و رفقاي شخصي اش مي گفت كه با مردم كوچه و بازار دشمني فطري و ذاتي ندارد. علت عدم سازش او با عوام الناس اين است كه او آنها را سيال و شريك ......

                                                                            داكتر اكرم عثمان
 

                                بدرود « رودگر » با رود زندگی
 
با دریغ که مرگ نابهنگام اینبار سراغ عارف جهش رودگر ( 1947 ـ 2010 ) ـ آهنگسرای سرود های میهنی و ژورنالیست مردمی را گرفت و پنجۀ سیاهش را در گلویی که گلوگاه سرایش آهنگهای شورآفرین بود، فرو برد.
« رودگر » که در ژرفای قضایا مینگریست و تمنای تامین صلح و امنیت در افغانستان و رفاه مردم مظلوم و شهید پرور سرزمین زیبای مان را همواره........

                                                                             نیلاب موج سلام
 

                               سینما درغیاب ادبیات؟

برگرفته: از روزنوشت های سیاسی
درمجموعه یادداشت های سیاسی، ناگزیرم رگه هایی از مسایل دیگر را نیز پی بگیرم که اهمیت آن از نظرمن معادل مسایل حیاتی جامعه افغانستان است. یکی از رگه ها، تولیدات و فعالیت های سینمایی است. با گشایش مسیرآزادی رسانه ها و تولیدات فرهنگی وتبلیغاتی در هشت سال اخیر، نهاد های سینمایی......

                                                                               رزاق مأمون


 

                                 بهار
 
بــردر در و دیــوار مــیـبـارد بــهــــــــــار
از در و دیــــوار مــیــبـــارد بــهــــار
پــــیـش پــیــش کـوچــه یـک خــاطــــــره  
وه چــه خـوش تــکرار میبارد بـهـــــار
صفحه صفحه ، واژه واژه ، حرف حرف 
معـنیی شـهـکار مــیـبـــــــــارد بــهــــار
پــشــت بــام خـانــۀ هــــمــســایــــــــــه ام

                                                                                  شکرالله شیون



 
                             بهاران مبارک ات باد

باور نمیکردی
که درخت کهنسال کوچه یک روز
دوباره جوان شود
کف برف را از خود فروشوید
از حمام باران برآید
پیراهن شوخ رنگی بپوشد
عطر دل انگیزی بزند

                                                           منصور سایل شبآهنگ
 

                                حـــویلـی

در هر دو کنج سبز حویلی چنار بود
آنروز های خوب همیشه بهار بود
 از آن در بزرگ که میامدی درون
در دست چپ درخت اکاسی قطار بود
هر شب تمام چرچره ها قصه میشدند
هر صبح جای هر قصه شبنم نگار بود
 گل میگذاشت عشق به گیسوی آن چمن
 

                                                                           مریم محمود





                               بیچــــــارگی   
                  
خسته و مضطرب
مردمان بی فردا
ایستاده اند با چراغی کمسو در دست و امیدی بیرنگ
منتظر
در ایوانی که سقفی سوخته دارد و باد گیری برهنه
چشم دوخته اند به صحرای برهوتی که
جز تاریکی ندارد

                                                                              محمد زرگرپور

                                 باغ
 
يو غريب سړي د هيواد په جنوبي برخه كي ، په يو ډيرلير ي كلي كى ژوند كاوه. د خپلى غريبى د حثيت سره برابره د د جلگى پر څنډه باندى كوچنى مخكه درلوده ،چى پر هغه مخكه یې ځان ته باغ جوړ كړ ى و.ټوله غر مه به یې په خپل باغ كي ويالى  كيندلى او تر لمرلوېدو د مخه به د باغ پورتني خوا ته تلي او د كاريزدروازه بي يې خﻻصوله.د كاريز اوبو به د ويا لو له ﻻري .................

                                                                         ليكوال : پاول بوالز
                                                                         ژباړنه : شير احمد توخى 

 

                            چند رباعی از عبدالقادر قادری

فراز سـروَ قمــری قــــید و بنده                  
 تـــعلــق پــای دل انـــدر کـمنـــده
فکنــدی گر فــلک در زیر پایت                 
ملک در دست به پا عود وسپنده
بــزن آتــش بســوز خاکــش بده باد               
چه ســهل و ممــتنعَ ذکر و اوراد
سفر زیبا که زیبد گر صف و صف 

                                                                        عبدالقادر قادری