(در خاکی که از ان من نیست)
در
خانه یی
که دروازه هایش
پنجره هایش
به فضای بیگانه دیگران باز میگردد
در کوچه یی
که نامش هرگز
در فراسوی درک من نگنجید
............
لینا روزبه حیدری
صدق گفتار
تو ای محر م راز و ای جان و د ل
کنم لحظه ی با تو ام راز د ل
نشا ید که گردی ز من سر گران
به این یک دو حرفی که بو دی نها ن
منم با تو صا د ق چو آ یینه یی
نبا ید که گیر ی زمن کینه یی
...............
بها نه
باگردش
نگاه تو مستانه شد غزل
غفلت
درایام زورمندی رفت نیرویم بباد
آن ایام را باد یکساعت بیش نداد
هرچه اندراین بساطم بود گرفت
در عوض موی سپیدم هدیه داد
قامت پرزورم گشت چون کمان
چیده شد ازروی و قلبم هرنشاط
.............
م.آ.ع
سكوت را بشكن!
بيا، سكوت را بشكن!
صداي«بيدها»
ازبادهاي كوهي مي آيند
برگها را پريشان ميزنند
هياهوي بي ثمر فرياد، فرياد.
انبوه جنگليِ گل سنجد
..........
داکتر یاسر وحید
گـُـمــشــده گــا ن
ای گـــُمـشــده گـــان راهِ هـــســتــــی
شـب تـابــه سحــر رســـدبــه مـسـتـی
پـیـمـا نــــه کــنــی بـــــدســـت بـــالا
گــویـی کــه جـهــانـــم هـســت حــالا
دایــم بـــه کــبــاب وســاغـــرو مـــی
دَورت زده رقــص، بـــا د ف ونــــی
.....................
عبدالودود فضلی
در انتظار ویزه
واقعآ
نمی دانم کجا بودم، فقط می دانم جایی که من بودم، کشور خودم نبود اصلا
درراهی که می رفتم، بوی شاش مردان عابری که خود را پیاده رو تخلیه کرده
بودند، دیگر
دهان و بینی را پر نمی کرد. جوی کنار سرک از خریطه
پلاستیک، کثافات و لوش پر نبود و اصلا ازان بوی بد متصاعد نمی شد. سرکها
تکه تکه و داغ داغ نبود و مردم
پیاده،
از پیاده رو استفاده ................قادر رحیمی
فقدان يک مورخ و دانشمند بزرگ
در
چند روز اخير کشور ما يکی از بهترين و شايسته ترين فرزندانش را از دست داد.
اين فرزند گرانمايه و گران ارج ، استاد عزيز الدين وکيلی پوپلزايی بود.
استاد فقيد فرزند حاج
اکرم عثمان
یا هـــودر روزگار کنونی که بزرگترین دغــدغهء برخی از آدمهــای کنجکاو نخست دانســتن تاجک، پشــتون، هــزاره یا ازبیک بودن کسان است و سپس شنیدن نامها و دید زدن کارنامه ها شـان، باید از اینجا و اینگونه آغازید:
آیا پشـــتون بود محمــد امین ملنگ جان؟ آیا راست است که او در خانه فارسی ...............
صبورالله سیاه سنگ
بــاده فـــــروش
مــا بـــاده فـــــروشـیـــم ونـشــــد بـــاده خـــــری
ازبـــاده خـــران هــیـــــــچ نـبــاشـــــــد خــبـــری
دیـــدم کــــه بـســی خُـمـار افـتــــاده بـــه شـهــــر
یــا گــیــچ بـــودنــــد یــا کـــه نـــدارنـــد خــبـری
یـک جـمـعـی سـرا سـیـمـه بـه هــرســو مـیـرفــت
وان جـمـعـی دیـگــرنـشـسـتـه کـاکـُـل بــه ســـری
...............
عبدالودود فضلی
درّ دا نه
غم د يرينه می گيرد نشا ط خا نه ما را
مگر عيسی د می روشن کند کا شا نه ما را
نمی يا بم د می تسکين ا ز ا ين پيما نه د ورا ن
مگر موج نگاهی پر کند پيما نه ما را
قيا مت می کند با نگا ه غمزه آ لود ش
خدا يا آ فريد ی ا ز چه ا ين درّ دا نه ما را ؟
...............
محمد زرگرپور
تازیانه باد
هراس من
از رستاخیزی نیست
در بامداد قیامت
خورشید خنجری می شود
و زمین شهاب ِ در خون
هراس من
...........
سالار
عزیزپور
رمز و راز
سافی ز بزم عشق شراب و صبو مبر
پر کن پیاله را و دگر آبرو مبر
مردم ا گر ز درد جفایش زما وفاست
ت
ا آسمان برفته ناله این زرد رو مبراوچون گل بهار و مرا عمردرخزان
م
ارا خیال و فکر ازآن رنگ وبومبر.........................
سید همایون عالمی
زن دیوانه
کسی
در کوچه ی احساس تفاهم می کرد
کمی بالهجه ای از عشق تکلم می کرد
زنی باروسری بافته از جنس خیال
وسط جاده ی وسواس مرا گم می کرد
بعد پیداشدنم داغترین شعر مرا
................................
جاوید فرهاد
استفاده از مطالب و عکسهای ( فـردا) با ذکر نشانی مأخذ مانعی ندارد
This website is optimised with IE6+ and a screen resolution of 1024 X 768 or
higher