مامورک خرد رتبه ای در دستگاه دولت که ا صلا وجود نداشت چون موش کوچک کاغذ خوری از بام تا شام هشت ساعت تمام لای دوسيه ها، کارتن ها و مکتوب ها ورق پالی ميکرد که بمرور زمان از گرد اوراق موش واره خاکستری مينمود.

طفلی که بیش نبودم

                    پدرم بیمار شد

ماهی چنان کشید که قطرهء آبی

                    از کاریز پشت باغچه

                                به گلویش با قاشق ریختیم

هوشمندی، صنمی، لاله رخی، رعنایی

که به جوی تن او بجز از خون خرد

خون آزادی و مهر ، راه پیمای نبو 

سخنی داشتمی

گفتمش ایکه کنون دخترک رعنایی

شب، شب يلدای زمستانی است

خانه پُر از ظلمت و ويرانی است

شاه کليد شفق- ای صبحدم

د رتگ مژگان تو پنهانی است. 

بی تو نه نايی، نه صدای دفی