فضل الله زرکوب
برگرفته از مجموعۀ "سنگ فلاخن"
پیشکش به استاد و یار ورجاوند: واصف باختری که
"هرکجا هست خدایا به سلامت دارش"
لختی ببار...
تا کی بهــــــار ماست: زمستــــان، پاییز
تاچــــند، فصــــــــل خرمـــن ما آتشــبیز
این درد ازکجـــاست چنـــــین بی افـسار
تازان و هشــــت میـــخه چونعـل شـبدیز
تا میبرم بســــوی غــزل من هیـــن لــب
مرثیـــه ای دگــــر زندم هــــــان مهـمیز
تا چــــند بهت ومـــات، بزن پلـــــکی بر
ای چشــم صبح و شام و سحرگه شـبخیز
تاچند، روزهـــا سیــــه و بی خورشــــید
تــا کــی شب چــــهارده بــی دستـــــاویز
لختـــی بـــبار! ای همه خویت بــــــاران
برتفـتــبادخــــورده دلـــــم ایــــن پــــالیز
ای ساقی چو ابر بهـــاری می مــــــست
این برکه را مـــــگر تو نمایی لــــــبریز
ای ساغـــرت هماره چنــان خم سربست
تاکی خمـــوش، عربـــده ای زن برخـیز
ما را در این خنک شب برفــــین دریاب
وین یک دو همــــپـــیــالۀ دیــگر را نـیز
دیروز رفت رفت، چراغــش سازیم
امــروز مان بخیره چرا حلقـــاویز !!
فضل الله زرکوب
کوپنهاگن یکشنبه 15.02.2009
ساعت: یازده و چهل و پنج دقیقۀ شب
سروش بزم اهورا
سـروش بـــزم اهــــورا !! توبــا چــه مانـندی
بــــــه حــیــرتــم، مگــر آیـــــــینۀ خـــداونـــــــدی
به جلوه ای همگی را ــ چه راهب و چه فقیه
چه موبــد و چه برهــمن ــ به رو در افکــــندی
کـــدام صاعــــقه ناگـــاه وز کجا بر خـــاست
کـه کـــوه بــــاور ما را زبیـــخ بـــر کـــــنـدی
به درگــــه تو هـزار آسمان کـــمر خــم گشت
بـــگـوکـــــــدام خــــدا راســــت با تو پیــــونـدی
خـــدای سامـــریان یکه تاز این صحرا است
عـصـا برآور، کــت مجــمری است و اســپــندی
به رستخــــیز نگــاهت قســم که مـادر دهــر
نــزاده چــون تــو ز روز نخــست، فرزنـــدی
تو از کــــــدام زمانــی که اینـــــقدر خــــوبی
تو از کـــــدام زمیــــنی که ایــنچنــین قــــــندی
به عمـر خویــش نــدیــدم ــ به گفتــۀ قــــدماــ
چــوتو معـــاشر نـغزی، کَشــــی، کــــرامــــندی
مکـــن دریــــــغ، بـرای خــــدا ز داد خـــــدا
ازاین بـــلا کـــــش هردم شهـــــــید، لبخــــــندی
تـــــــو آرزوی دل بیــــقرار مــــن بــــودی
فــرشـــته خـــوی مـــن آرام گــــیر یکـــچـــــندی
«شنیده ام که بـهـشت آن کسی تواند یـافــــت
که آرزو برســــــانـــــد بــــه آرزومــــــــندی»*
*این بیت از «شهید بلخی» وام گرفته شده.
زرکوب کوپنهاگن
2008. 05.12. 15.9.1387
ادبی ـ هنری