کاندید اکادمیسین سیستانی
10/6/ 2010
به مناسبت گرامیداشت ازباری جهانی،شاعر زبردست زبان پشتو
حضارگرامی و میهمانان حاضر در محفل، سلام برشما! ودرود بر گردانندگان کلوب قلم ، که محفل گرامیداشت از شاعر ملی، باری جهانی را سامان بخشیده اند.
تا آنجائی که من دریافته ام، کلوب قلم افغانها دراستکهلم، تحت رهنمائی شخصیت علمی برازنده کشور، داکترصاحب اکرم عثمان، از بدو تاسیس خود تا کنون ، در پهلوی دیگر کارهای سودمند آموزشی برای جوانان ونوجوانان بانشر جریده پرمحتوای فردا و سپس راه اندازی سایت انترنتی فردا، هرسال محافلی نیز بخاطرگرامیداشت ازشخصیت های علمی،ادبی و فرهنگی کشور تدویر میکند واز رجال ممتاز عرصه ها ی دانش وشعر وادب در حیات شان قدرشناسی می نماید.
هموطنان ما میدانند که در سه دهه اخیر،اززمانی که افغانستان معروض به طاعون کودتاها وتجاوزات ابرقدرتهای شرق وغرب گردید، فرهنگیان کشورسخت از اوضاع سیاسی ونظامی متاثر شدند و بخشی از نخبه گان تحصیل کرده وتعلیم دیده بخاطرنجات زندگی وآرمان خویش از کشور بدر رفتند، زیرا فضای حاکم برکشور را برای ادامه حیات و زندگی فارغ از آزار و اذیت تازه به دوران رسیده ها، تنگ وپر خطر احساس میکردند.
با بیرون رفتن این بخش از فرهنگیان ،آفرینش های فکری ومعنوی جامعه فرهنگی کشورنیز روبه رکود وتنزل نهاد وافغانستان ازلحاظ فرارمغزها ونخبه گان تحصیلکرده وصاحب نظر، صدمۀ جبران ناپذیری را متحمل گردید. مگر ازبد حادثه، فضای جنگ سرد میان دو ابرقدرت جهانی رقیب، زمنیه هایی را فراهم نمود تا آنانی که از کشور جان سالم بدربرده بودند ، به سرزمینهای دارای نظام های دموکراتیک وسیکولار پناه ببرند و دراین کشورها که خود را به رعایت حقوق بشر و کنوانسیونهای حق پناهندگی مکلف می بینند، به حیات خود ادامه دهند، بدون آنکه ذره یی از احساس شریف وطن پرستی خود را از دست داده باشند.
یکی از همین فرهنگیان شریف و وطن پرست،عبدالباری جهانی است که خوشبختانه خود رااز دست مخالفان قلم واندیشه خود در کابل نجات داد و سراز امریکا بیرون کشید و امروز ما شاهد آفرینش های فکری این شاعرملی، وطن دوست وشعرهای ناب و ارجناک وی از طریق رسانه های جمعی چون تلویزیونها، رادیوها،روزنامه ها، ،مجلات وبخصوص انترنت می باشیم.
گرامیداشت وقدردانی از شخصیت های علمی، اجتماعی ونخبه گان فرهنگی کشور، درحیات شان ،اقدام بسیار پر ارج و درخور تمجید است. این کار ازآنجهت نیز با ارزش است که نشان میدهد احساس قدرشناسی وتقدیر از رهروان عرصه های علم وقلم وادب وشعر وهنر در نسل های کنونی ما، در غربت تاهنوز نخشکیده و اشخاص قدرشناس وبا درایتی هستند که فرهنگیان وطن پرست ونیک نام را در هرکجائی که باشند، تشخیص میدهند و با برگزاری محافل شکوهمند علمی از آنها تجلیل وتبجیل میکنند و کارنامه های علمی و ادبی وفرهنگی شان را برمیشمارند و به نسل های بعد از خود انتقال میدهند. این کارعلاوه برآنکه مایۀ دلگرمی وسرفرازی شخصیت مورد تقدیراست، درسی بسیارسودمند وآموزنده برای فرزندان مانیز است تا از فضایل علمی واخلاقی وفرهنگی این شخصیت ها بیاموزند وبه تاًسی از عملکردهای این پیش آهنگان علم وقلم، شخصیت خود را تکامل ببخشند وبه مدارج عالی تر گام نهند.
یکی ازشخصیت های پیشتاز فرهنگی کشورما، عبدالباری جهانی، شاعر، نویسنده،تحلیلگرمسایل سیاسی واجتماعی وهنری وفرهنگی ، نطاق ورزیده وصاحب قلم توانا در ادبیات وزبان پشتو مقیم امریکا میباشد که هر روز ما شاهد آفرینش های فکری این شاعرملی، وطن دوست وشعرهای ناب و ارجناک وی از طریق رسانه های جمعی چون : تلویزیونها، رادیوها،روزنامه ها، ،مجلات وبخصوص انترنت می باشیم .
باری جهانی،گرچه دور از وطن است، ولی وطن خود را ومردم خود را ودرد ومصایبی که از سه دهه بدینسو بروطنش وارد آمده وپیکر وحدت ملی آنرابسیار ضعیف ساخته است، هیچگاهی فراموش نکرده ونمیکند. او چه با قلم ونوشتار وچه با زبان وگفتار وچه با شعر وآواز هنرمندان، درد وطن را میسراید و به گوش فرزندان وطن میرساند تا از خواب غفلت بیدار شوند وبخود آیند وفریب دسایس وتوطئه های دشمنان وطن را نخورند و وحدت ویگانگی خود را حفظ کنند.
بازشناسی ابعاد مختلف شخصیت ادبی، سیاسی، اجتماعی وفرهنگی آقای"جهانی" را به نویسنده توانمند کشور جناب داکتر صبورالله سیاه سنگ میگذارم،ولی من دراینجا میخواهم اشاره یی به یکی از شعرهای اوبکنم که درسایت انترنتی یوتیوب قابل دریافت است و چندی قبل من آنرا دربخش صوتی پورتال افغان- جرمن آنلاین از زبان خود شاعر شنیدم. شعر چنین آغاز میشود :" پښتنو بېړۍ ډوبيږي،ژغ می آوری؟"
شنیدن این شعربسیار بسیار عالی وبلند ومنحصر به فردآقای باری جهانی چنان مرا تحت تاثیر مضمون و پیام خود قرارداد که اگر در آن لحظه نزدیکش می بودم دستانش را بوسه میزدم و برچشمان خود می گذاشتم. مقام ومنزلت باری جهانی با این شعرکه حکم شیپوربیداری در گوش افغانهای ازخودراضی را دارد،نزد من ده چند بلندتر وارجمند ترگردید.
به آنهای که قلبی مملو از وطن دوستی دارند،توصیه میکنم تا این شعررا،که از نظرمن چون الماسی برانگشتر شعرپشتو میدرخشد، بخوانند وآنرا اگرمیتوانند به حافظه بسپارند وخود را به محتوا وپیام اصلی آن آگاه و دمسازکنند.
این شعر، هوشداری تکاندهنده به تمام افغانهاست که اگربخود نجنبند ودست اتحاد باهم ندهند، ودر صدد نجات وطن از بحران موجوده برنیابند،خدای نخواسته کشتی آسیب دیدۀ افغانستان غرق خواهد شد و با غرق شدنش همه ساکنان آن با تاریخ وهویت ملی وتمام افتخارات خویش نیز نیست و نابود خواهند شد.
من، شاعر نیستم ولی ذوق شعر شنیدن را دارم وهرباری که شعری ازآقای باری جهانی را میشنوم، نه تنها متحسس وغرق لذت زیبائی و پرداخت شعرش میشوم، بلکه صدبار برفکر و اندیشه مردمی و وطن خواهانه وی آفرین میگوم.شعرباری جهانی، پیام مردم دوستی و خودشناسی وبیداری ملی است. پیام ترک دشمنی های جاهلانه ،خود برتربینی های قوم گرایانه وقبیله پرستانه ومذموم است. شعرباری جهانی،پیام دوستی، برادری و برابری و اتحاد با اقوام واتنیک های ساکن درکشوراست. با چنین خصوصیات ودریافتی از شعراو ست که میتوانم بگویم:
کدام افغان با دانش وآگاه است که باشنیدن شعر باری جهانی در دلش وی را تحسین نکند وبرنحوۀ پرداخت شعرش شادباش نگوید؟
کدام شخص باسواد وصاحب ذوق پشتون است، که شعر جهانی را بشنود وبیدریغ برفکربلند او آفرین وشادباد نگوید؟
کدام ذوق سلیم وشعر شناس است که در برابر شیوۀ پرداخت وبیان عالی و درعین حال سهل الفهم شعرباری جهانی ، سرتائید وتعظیم نجنباند؟
شعرباری جهانی، درد مشترک همه افغانهاست وبه همین لحاظ به دل چنگ میزند، واحساس وطن پرستی را در انسان بیدار میکند.
برای باری جهانی طول عمر و صحت کامل آرزومیکنم. پایان 10 جون/ 2010
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری