نذیر ظفر


می پذیرم

ترا سر خیل خوبان می پذیرم
از آنرو با دل و جان می پذیرم
هزاران ناز های خوشــــنمایت
میان قلـــــــب ویران می پذیرم
بشام بیکس و تنـــــــهایی خود
ترا چــــون ماه تابان می پذیرم
بیاد چــــــشم سبز چون بهارت
سرشکم را چو باران می پذیرم
حصیر دل اگر چه کم بــها است
ترا مانند مـــــــــهمان می پذیرم
به ملا اعــــتقاد مــــــــــن نباشد
اصــــــول دین ز قران می پذیرم
وصـال هر گز ندارد کیف دوری
خوشم از آنکه هجران می پذیرم
خلایق را بدون رنـــگ و تبعیض
فقــــــــط مانـــند انسان می پذیرم
الهــــی بی ظـــــــفر هر گز گردی
ظفر را با تو همــــسان می پذیرم

صـــدای دل

بیا تا دســــــــت همــــدیگر بگیریم
محــــــــبت را کنون از سر بگیریم
برای محو تبعــــــیض و دو رنگی
خدا را شاهــــــــــد و داور بگیریم
بجـــــــای کیـــنه و رشک و تکبر
یتیــــمان وطــــــــن در بر بگیریم
ز این جنـــــگ و جدال خانمانسوز
ســــــبق از حال این کشور بگیریم
مـــن و تو (ما) می گردیم ز وصلت
بـــــــرادر وار گــر سنـــگر بگیریم
خدا عقـــــل و فــــراست داده با ما
چرا هـــر جانی را رهــــبر بگیریم
جوانان! چـــشم امـــــــیدم شما یید
چرا در آتش جنـــــــگ در بگیریم
بیا یید همـــــــدلی را پیشه سازیم
که تا از آســــــــمان اختر بگیریم
نفـــاق قـــوم و آیــین و زبــان را
ز دل رانیـــم ؛ تا که فر بگیریم
بجای شکـــــــوه از دزدان میهن
قیام مــردمی یکــــــــسر بگیریم

16/10/30 ورجینیا امریکا




 

 برگشت به صفحهء اول