بهـــــار
از بستر خواب زمستان مست، مست هياهو
از تن خشک درختان رنگ، رنگ جلايش
از فضا ئی پائيززده سرد خوش، خوش نغمه و سرود
چه خرامان عروس بهاران سوار بر دولی عشق
ساغرلبالب جوانه و مستی بر کف
با نسيم جان بخش و طراوت از آنسوی های دور
با عطر اگين کاروان گل وهستی همرا، همرا
چون يک خاطره ی و يا يک خواب خوشی از ديشب
باز ميرسد تا تن خسته ی توبه کاران را
با طلسم شکن، شکن توبه روح حيا و قبای حجاب بخشد
از قلم فضل الرحيم رحيم