داکتر اکرم عثمان
شمع ها تا آخر می سوزند
تازه ترین مجموعهً داستانهای کوتاه قادر مرادی
قادر
مرادی از بلند پایگان داستان نویسی افغانستان است. او سالهاست که می نویسد
و آفریده هایش در هر نوبت خبر از تعالی چشمگیری میدهند.
عمداً به نوشتن داستان میپردازد و مسایلی از اعماق جامعه را برمی گزیند. نگاه نافذ و درون کاوی دارد. در طرح مضامین داستانهایش دلهره و وسواس عجیبی دارد. بی تردید بسیار می اندیشد تا به دریافت و کشف سوژه جالبی میرسد کنکاش هایش میرساند که او در بسیاری از رشته های معارف دورانش احاطهء وسیعی دارد و نکته سنجی های او در قصه هایش نکته سنجی های یک روانشناس و جامعه شناس است.
مصیبت های جانکاه و خانه برانداز سی سال اخیر به گونه ای در آفریده های او راه یافته اند که خواننده به آسانی به عمق فاجعه میرسد و در می یابد که آن درد ها و داغ ها چگونه زندگی های متعارف را دستخوش تباهی کامل کرده است. چنان کوشش های ظریف ترین و انسانی ترین حساسیت های انسانی را میرساند. اغلب در بیان این عوالم رگه های از فلسفه گرایی و درون گرایی به نظر میرسد. او حدوداً چهل وهشت سال قبل در مرکز ولایت بلخ- مزارشریف- چشم به جهان کشوده و دوره های تحصیل ابتدایی را در شهر اندخوی به اتمام رسانیده است. از لیسهء ابومسلم خراسانی موفق به دریافت سند بکلوریا شده، نحصیلات عالی را در رشته روزنامه نگاری سر کرده و در کودتای سال 1357 ناگزیر به ترک تحصیل شده است. سپس به شمال کشور برگشته و در شهر شبرغان به کار معلمی مشغول شده است. بعداً در آژانس باختر به عنوان خبرنگار استخدام شده و عملاً وارد دنیای مطبوعات گردیده است.
نام نخستین مجموعهً داستانهای او «شبی که باران می باید» می باشد که در سال 1369 از سوی انجمن نویسندگان افغانستان منتشر شده است.
متعاقباً به سبب تشدید جنگهای داخلی به پاکستان رفته و پستر به دنمارک کوچیده است. از مرادی تا حال چندین مجموعه داستان چاپ شده است و نام تازه ترین کتابش «شمع ها تا آخر میسوزند» میباشد که مجموعه ای بسیار جالب، خواندنی و دلپذیر می باشد.