شعر وشاعری رودکی
پنجره
باید پنجره یی گشود تا از آن بتوان جهان گستردهء شعر وبینش شاعرانه ء رودکی
پدر شعر فارسی دری را تما شا کرد. هر چند پنجره های کوچک و روزنه های تنگ،
نمی توانند چشم انداز خوبی باشند به فراخنای هستی معنوی او. با این حال هر
پنجرهء گشوده کوچک می تواند بهتر از پنجره های بزرگ............
پرتونادری
چشم انتــــظار
تشـــــنه
به پـــای حــــسرت باران نشسته ایم
بــــــی چــــتردر میانه ً کــــیهان نشسته ایم
مانند یک مـترســـک مصـــلوب ناگــــــــــزیر
در زیر بال شــوم کـــلاغــــــــــان نشسته ایم
در پشت میله هـــای سخن،نام و ننگ وخون
ازاد بیـــن ایـــن همـــه زنــــــدان نشسته ایم
..........................
فریبا آتش صادق
عاق آسمان
من
درخت خشک قرنم
تاروپودم طعم تلخ مرگ را از پیش می داند
ریشه هایم از هجوم نفت وگاز عصر سرخ
زشت آشفته ست
برگهایم را
زهر ابر نیمه شبهای بهاری ریخته
..................
داکترقدیر روستا
کـفـش نگـاريهـای شـامگـاهی
اگـر
وبلاگ مـيداشـتم، نامـش را مـيگـذاشـتم: "کـفـش نگـاريهـاي شــامگـاهي"، و
برخــي سـرگـردانيهـاي روزانه ام را در آن چـنين مـيپيمــودم.
نگـارهء نخـسـت: به گـفـتهء همســايه "پا توي کـفـش شـعــراء"
به ياد سهــراب سـپهــري
....................
صبورالله ســياه سنگ
تو برایم هر چه بودی
دوست!
مثل عطر گل
نارنج
مثل زیبا یی خورشید
مثل سبزی چمن ها
مثل مهتاب بها ری
مثل لبخند سحر
مثل رویا های شیرین
...............
تسلسل ابهام
آئینه
ها ز بازی ایام خسته اند
از جاریی تسلسل ابهام خسته اند
پروانه ی به شکوه نبشته به برگ گل
در باغ، سیب و آلو و بادام خسته اند
از عطر رشقه تا گل شرشم به نحوه ای
از ژاله ی سلاله ی بدنام خسته اند
.....................
گفت وشنود فضل الرحیم رحیم ، خبرنگار ازاد با
عتیق رحیمی ،
نویسنده افغان مقیم
فرانسه
عتیق
رحیمی ، سال 1962 میلادی در شهر کابل، دیده بدنیا گشوده .تحصیلات ثانویش را
در لیسه استقلال به پایان رسانیده و در سال 1985 در کشور فرانسه پناهنده
شده .در کشور فرانسه به ادامه تحصیل پرداخته که در رشتهء سینما مدرک داکتر
ی را بدست اورد است .عتیق رحیمی ، نویسنده و کارگردان موفق کشور ما است که
به اساس رومان" خاک و خاکستر "
..............
فضل الرحیم رحیم
طهارت
چه
می شد؟ گرهمه هستی
مثالت پاک می بود و تهی ازآزوامیالی
که انسان را
چودیوی درشگرف معصیت
عاری زمعنی ها خشن کرده
ونیکی را همی بلعد!!!
...............
رقص باران
آن دم که
قطره های باران
ترا می بوسیدند
و تورقص بارن را
در آ یینهء عشق
تما شا می کردی
...............
الف.س . الیم
داستان عشق
سپاس
ازعشق زیبا یت
سپاس ازلطف رﺆیا یت
سپاس ازبـار غمهـا یت
نمی ورزیدم ارعشقـت ٬ چه میکردم ؟ !
نمی کـردم اگـریادت ٬ چه می کردم ؟ !
نمی بردم اگربارغمت رامن ٬ چه میکردم ؟ !
.........................
همایون مجید
کـبـک
بر
پشته یی از اسپند های تازه
میخرامی
و میخوانی
خواب سبز پسته زارانی را که دیریست
قاطرانی با بار های شرمساری
در بارکده های ( پاره چنار )
....................
ازمـاسـت کـه بـرمـاسـت
مــامــردم
افــغـــان چــرادشــمــن خــــــــویــشـیـم
زیـن رهـگـذرعـمـریـسـت چـنـیـن خـواروپـریـشِـم
دیــــده
نــتــــوان مـیــوه ی درشــــــاخِ درخــتــــی
ازبــهــرســبــک کــردن آن تـیـشــــه بــه دوشــیــم
مـانـعــره زنـیــم ایـنکــه چــی افــغـان شـجـاعـیــم
بـیگـانــه
بـگـفـت خـیـر،چـنــان فـــاقـــدهـــوشـیـم
..............
داوس ني
ليکوال دچاپ په بهانه
ښاغلي
مطيع الله روهيال صاحب !
په سلامونو اودرناوي مو پالم
دمهاجرت ستونزمن ژوند ماته دا مجال نه راکوي چي کله ناکله افغاني ټولي ويب
پاڼې له يوه سره
که څه هم ناوخته دی ،خويوروسی متل دی چي وايي : (( تر هيڅکله ناوخته هم .............
يا
هـــودر روزگار کنوني که بزرگترين دغــدغهء برخي از آدمهــاي کنجکاو نخست دانســتن تاجک، پشــتون، هــزاره يا ازبيک بودن کسـان است و سپس شنيدن نامها و ديد زدن کارنامه ها شـان، بايد از اينجـا و اينگونه آغازيد:
آيا پشـــتون بود محمــد امين ملنگجـان؟
متن فشردۀ سخنرانی در سومین کنگرۀ بین الملی عرس بیدل
تهران ، پانزدهم وشانزدهم آبان ماه ۱۳۸۷
دراین گفتارسه آرایۀ شعری را ازحوزۀ سبکشناسی شعربیدل برمی گزینم ، بااین ملاحظه ها که :
مناسبت ریشه یی با هنرشاعری بیدل دارند.
هرچند یکی ، در کتابهای بلاغت به شمار صناعات ادبی نیامده ودیگری برخلاف ازمعایب شعرشناخته شده ، ........................
داکتراسدالله حبیب
درخت
درخت من، درخت تو، درخت ما
درخت آب، آب حیات، لانه پرواز
خانه من درخت تاک
و من عاشق تو
عاشق تو، وریشه محکم زمین تو
عاشق تو، و قامت رسای تو
آسمان رسا، درخت ناک، درخت سیب، درخت توت
..............................
نادیه قانع
یک شنبه های من !
شاید
حق دارم
که ازآسمان و زمین
ازستاره وآفتاب
و ازماهتابی که آرمسترانگ
دامنش را لکه دار ساخته است
از طلوع ، از غروب
.................
پرتونادری
چف
تا
بوسه یی ازش طلبم اف کند صنم
با فحش و ناسزا طرفم تف کند صنم
مضمون کند مرا و بخندد، به ریشخند
... و یک پیاله چای تعارف کند صنم
از شرم آب آب شوم زیر پا شوم
آنگاه باز گشته تاسف کند صنم
................
سید فریدون ابراهیمی
کـابوس ...
مرا به طعـنــه میازار ، گـــر توانی تو
مرا ز غصــه برون آر ، گـــر توانی تو
مـرا زما ن تـب داغ خــــواب کابوسی
بکن شــبانه تو بیـــدار ، گــر توانی تو
ز هـر کنــــــار، هیولای تازه می آ یـــد
گلــوی فا جــعه بفشار ، گـــر توانی تو
............................
حشمت امید
یکی
از علما را پرسیدند که یکی با ماه روییست در خلوت نشسته و درها بسته و
رقیبان خفته و نفس طالب و شهوت غالب چنان که عرب گوید: التّمرُ یانعٌ وَ
الناطورُ غیرُ مانع(خرما رسیده است و نگهبان باغ مانع نیست) هیچ باشد که به قوت پرهیزگاری ازو به سلامت بماند؟ گفت اگر از مه رویان به سلامت بماند از بدگویان نماند
شاید پس کار خویشتن بنشستن..................
پوهنمل محمود نظری
فصل
صفا
ی عا رض صبحی رسیده بود ، گذ شت نسیم نا ز وری سر کشید و زود ، گذ شت
بها ر بود و پیا م د و چشم دریا نوش
بد وش نا زک صبحی پر ا ز سرود ، گذ شت
و یا د ریغ ، شبی ا ز کمند عا طفه ها
به بو سه تیغ بر آورد و د ل ربود ، گذشت
............................
محمد زرگرپور
قافله ها
از قافله ها مرکب ما بس كه پس افتاد
نور از نگه، وزگوش صدای جرس افتاد
باشد كه پراز خانهء بیداد گشاید
بالی كه شكست و به میان قفس افتاد
آگاه نبودیم ز شیرینی این خاك
تا طعمهء موران شد و چنگ مگس افتاد
...................
ولی شاکر
ابایی خاوره بدل په ویرانه شو
له ډ یر قتلو قتا ل خاوره مو بد ل په قبرخا نه کړه
له سلاح اوله د ماینونه ،موتی جوړظراب خا نه کړه
د ا نشو څر ګند چه مو و کړله مینی یا له نفر ته
دا ننګین عمل غلیم سره مو یوځا یو، ما هرا نه کړ ه
له غلیم نه شعوری و د ا کا ر، له افغا ن په نا پوهی
هره لیشت اوهرموټی د وطن، موبدل په ویرا نه کړه
......................
ظاهر حکیمی
سخن ِ عشق جاودانه
کنم
این دلم را به عشق خانه کنم
ناله ی خویش را شبانه کنم
زندگی را فقط بهانه کنم
.....................
سید همایون عالمی
نیافتم لاله بی داغ
ندیدم فرزند بی غم از ماتم مادر
نریختم به جای اشک خون زچشم
نشد فرزندی به گور مادر
شور وغوغایم اثر نکرد
دردا ، دریغا!
................
صالحه رشیدی
زيبا ومطالب نهايت سودمند انتشاريافته است، توسط يار ديرين وفرهنگ دوست شايسته محتــــرم غوث الدين "ميـــــر" رئيس کانون فرهنگ افغـــــان .............
بانو نام آشنا وماندگار است که نخستين نشريه زنان افغان در کشور اتريش هــم
"بانو" نامگذاری شده، فصلنامه بانو از سال 2005 بدينسو به نشرات خود ادامه
ميدهد، و همين چند روز قبــــل نهمين شماره آنرا که با قطع، صحافت و طرح
وديزاينص.وفا
استفاده از مطالب و عکسهای ( فـردا) با ذکر نشانی مأخذ مانعی ندارد
This website is optimised with IE6+ and a screen resolution of 1024 X 768 or
higher