حاضر جوابی یک فن
خاص ادبی
قسمت چارم
حاضرجوابی
یک هنر است. امتیازی است که فرد حاضرجواب را از دیگران متمایز می کند و به
او توانائی بالاتری در کار می دهد. حاضرجوابی ها خوب به پهنای تاریخ باقی
خواهند ماند.
سعدی د گلستان گوید که قاضی همدان عاشق پسرک نوجوان
شاگرد نعلبندی شد و شب و روزش به یاد او "متهلّف (غمگین)" و. .....
دلم شور می
زند
از
رسوایی وبد نامی
زمزمه های نا آشنا
درسکوت و خلوتم
آهنگ میسرایند
ترنم های بسا سرد
گوشم را نوازش داد
ای دخت افغان
صالحه رشیدی
من افغانستانم
ناله
ها از قلب خونین میکنم
بهر فرزندان شیرین میکنم
کس نشد همدم به جان زار من
ضجه ها بر حال مسکین میکنم
خاک شد برباد شد کاشانه ام
یاد از یاران پیشین میکنم
غرق در دریای خونم سالها
بچهء کوچه
داستانی به اساس واقعیت
در
قندهارسال تحصیلی 1303 تازه آغاز شده بود، و اطفال و جوانان به مکتب
میرفتند. پسرک بعد ازساعتها گشت و گذار در کوچه و بازار، به خانه آمد و به
مادرش گفت،
"بوبو جان، میخایم مثل بچای دگه مکتب برم. مرام شامل
کو." بوبو جان بدون اینکه چیزی بگوید، لنگوتهء شسته شدهء شوهرش را برداشت،
شپلید، و روی لباسهای دیگر شسته شده ماند. سپس تغارهء ...............
خزان
زرنگار
چه
زیبا دامن افشـانده خـزان زرنگار اینجا
طلایی مهرگان ﺁورد ز زرنقـش ونگار اینجا
سراسرباغ رنگین شد زنقش خامهٴ پاییز
زگلشن دامنش چیده زَمَردین بهار اینجا
زبُن لرزاند باد سرد پا یـیزی درختان را
رباید با سرانگشان خونین برگ وبار اینجا
چودامن میکشد باد ٬ یک گلستان برگ میلرزد
سرکشـــم مـن
سرکشــم من ، سرکش ا زظلــم وســتم
لیک مطیع با شـــم ، مطیع د یـن خـــــد ا
پیـش من ا فــزون زصـد سـا ل بند ه ګی
لحظه ی خــــد مـت ، به مخـلـوق خـــــد ا
لحظه ی د رخــــــد مــت ، خـلــق خـــــد ا
ا ي! زحا ل قـــوم ومـرد م بی خــبر
ا زچه د اري بـا زهــوا ی حج به ســر ؟
محمد ا صغر( عبـا د ي )
معرفت
در
ایام شباب که هو دج الهام فر شته گان غزل را بر رواق ذ هنم پیاده میکرد و
تار و پود جانم نغمه سرای عربده گاه عشق بود ؛ عقاب نگاه ام بر فراز قله
های شا مخ محبت پرواز
داشت و به صید کبو تران هستی عشق میورزید و در آندم نوای که از لا نه دل نا
لنده ام بر میخاست جز خا نه یی دلی شوریده یی مسکنی نمیافت تا راز صفا و بی
ریای جوانی را با همد لی به....................
نذ یر ظفر
ای درخت!
ترکیبی
از نیایش و نوری تو ای درخت
ایستاده در قیام وحضوری تو ای درخت
تقویم دردی از خم و پیچ زمانه ها
تا بوده سربلند وجسوری تو ای درخت
چون ساقه ی تجلی ِعشق و مراد وسعی
از میوه های پخته وغوری تو ای درخت
بهر نوا و نازش آواره مرغکان
مسحور خلقت
برق
ِ تپیدن است دلم از ظهور ِ عشق
همچون تکان رعد بدیدم حضور عشق
مزدور حرص حور چه داند ز شور ما
تا کرده انتقاد، ندارد شعور ِ عشق
آن حُسن در نقاب چو صورتگر ِ حَسین
ما را حصین کرده چرا بهر حور عشق
از شکر سجده گاه ِ ملایک گذر نمود
آمد به جسم ِ خاکی ِ آدم صدور ِ عشق
يکســاله شـــدن شــــباهنگامه ها
پيام صبورالله ســياه سـنگ
به برنامه يکسالگي شبهاي شعر (تورنتو/ کانادا)
به
نام آنکه در هـــر ســـجــده ســـــه بار بر زبان آيد
دوستان گـرانســنگ، دوســـتداران خــامه و نامه، ســـتايندگان ســرود و
سخن،
به خجـســــته ترين بهــــانه، از گـوشـــهء دوردســت ســـرزميني که
باشــندگانش به شـــوخــي آن را ........
يا
هـــودر روزگار کنوني که بزرگترين دغــدغهء برخي از آدمهــاي کنجکاو نخست دانســتن تاجک، پشــتون، هــزاره يا ازبيک بودن کسـان است و سپس شنيدن نامها و ديد زدن کارنامه ها شـان، بايد از اينجـا و اينگونه آغازيد:
"آوای مــاندگار زنان"
هـفـته
پيش کتاب "آوای مــاندگار زنان" که در برگـيرنده زندگــينامه و
رهــاوردهـاي فــرهنگي نزديک به يکـصد تن از بانوان برگــزيده در گســتره
هــاي راديو، تلـويزيون، تياتر و سـينمــاي افغانســتان اســت، به
کـوشش مــاريا دارو در کـانادا از چـاپ برآمد. در يادداشــت نويســنده ميخــوانيم: "افــزون بر گــويندگان، آوازخــوانهــا،...............
صبورالله ســياه سـنگ
شعر از داکتر اسد الله حبیب
اجرا: نیلاب سلام موج
ادیتور: الیس
چنان
دلگیر می شومواز برگ ریزان خزان ،
مآیوس ونومید ،
از کوچیدن پرستو ها،
باز غم ها را احساس میکنم
واز ویران شدن لانه های شان ،
تباهی عاطفه و انسانیت را
روي برگ نشسته اي
شبنم
گندم غرق عرق مي شود
ازباد
كفش هاي تهي
مورچه ها
از من بالا مي روند
كلاغك بر بام
طلسم
ا
ین سر زمین طلسم کبود ا ست
تیر گی
با سقف های گنگ تهی با ر
غمفزا ی
سطری ز نو حه
ضجّه ء شو مرده ها به شب
هرگز پدید نیست
محمد زرگرپور
وعــــــــــــده
تا
آندمی که
مالیاران باغ
قطره های اشک را
بینند که مرده است
در دامن خون ها
تا آندمی که
ریشه ها
رســـوای دگــــر
ایـن
شـب غـمبـارمـا را نـیـسـت فــردای دگـــر
ازسـرشـک دیــده دامـان گـشــت دریـای دگـــر
رفـتـه ازدسـتـم طـراوت هـمچـوگـلهـای خـزان
هـرنـفـس بــاد خــزان دنـبـال ســـرمــای دگـــر
می زدسـت گلرخان بـرماچـشیـدن مشکل است
دم بـدم عـیـش رقـیـبـان اسـت ومـیـنـای دگـــر
ازمـسـیـرمعــرفــت ادراک شـــد در انـحــراف
عبدالودود فضلی
(جلوه)
روح وروان من که به یغما ربوده ای درپیچ وتاب سورۀ لیلا ربوده ای
برق عقیق وزیور مرجان ویا صدف
ازچشم شوخ نرگس شهلا ربوده ای
ازآستان صدق وصفا درمحیط ناز
گنجینه ای به طاقت عذرا ربوده ای
فکروخیال ودغدغۀ هردو شهررا
(ظفری)
درخواست از اهالی هنر ، کمپوز
سازان و آواز خوانان کشور !
درين
که حصول يک لقمه نان در افغانستان ، برای شهروندان ، از هرچيز واجب تر است ، شک
نيست ، اما من در سفر اخيرم به کابل و بلخ ، ملتفت شده ام که نوميدی
و درماندگی مردم ، تنها درتدارک نفقه اهل و عيال نيست که روح
آنان را می آزارد ، بلکه خود سری ها ، زور گوييها و بی قانوی هاست که جامعه را فلج
ساخته است . عدم اجرای عدالت در برابر.....................
استفاده از مطالب و عکسهای ( فـردا) با ذکر نشانی مأخذ مانعی ندارد
This website is optimised with IE6+ and a screen resolution of 1024 X 768 or
higher